مگه میشه آدم اینقدر بد شانس باشه؟ اصلا" چرا خواست خدا یا چه میدونم دست تقدیر کمتر وقتی به نفعم بوده؟!  می دونم دارم کفر میگم تا بهترین و نزدیکترین دوست و همدمم  –خدا-  هم از دست بدم ولی تو این یکی دو هفته به جایی رسیدم که حتی دارم به خدا فحش میدم !

 دارم میگم : خدا خیلی نامردی / خدا خیلی بی معرفتی /  خدا .......!

همون خدایی که 4-5 هفته بود فکر میکردم چون من از ته قلبم و با تمام وجودم دوسش دارم اونم منو خیلی دوست داره!

همون خدایی که اون چند وقت برا نماز خوندن براش بی تابی می کردم و از هر دقیقهء نمازم کلی لذت می بردم و کلی حال می کردم !

همون خدایی که اون موقع فکر می کردم موقع نماز خوندن خیلی بهش نزدیک شدم و هر چی ازش بخوام بهم میده !

( اشتباه نکنید قبل و بعد اون جریان نمازامو خوندم و می خونم اما بعد از اون قضیه دیگه نمازم بهم حال نمیده و عوض اون همه عشق فقط گریه واسم مونده ! )

اما همون خدا تو یکی از حکمت بازیهاش چیزی رو که شب و روز ازش می خواستم و همیشه ارزوشو داشتم ازم گرفت و ما رو لایق داشتنش ندونست !